Klik hier voor de recensies die lezers hebben achtergelaten op Hebban.
Stoppen met lezen is eigenlijk geen optie
(Lucetteleest op Kobo.com – 26/01/2023)
De cover heeft een wat lugubere en donkere sfeer. Het verhaal heeft dit niet echt, is eerder wat mysterieus. Toch ontdek je in de loop van het verhaal dat de cover prima bij vooral het laatste deel van het boek past. De schrijfstijl is toegankelijk. Geen lange zinnen of moeilijke woorden en vlot leesbare hoofdstukken. Het eerste deel van het verhaal is niet bijzonder spannend. Je merkt dat er ‘iets’ aan de hand is. Wat betekenen de dure auto’s die ineens over de landweg bij de boerderij scheuren? En waarom doet opa zo anders? Ook leer je Lena beter kennen. Zonder te overheersen wordt haar diagnose Asperger meegenomen in het verhaal. Hierdoor wordt duidelijker waarom ze bepaalde keuzes maakt. De omgeving wordt heel mooi en beeldend beschreven: “Het bos kwam bij van de hitte van de dag. Alleen het gezang van de vogels en het geritsel van de bladeren in de boomkruinen was hoorbaar.” “Het zonlicht viel in scherven door het bladerdak van de overhangende bomen.” Hierdoor waan je je vlakbij Lena en dat werkt door als het spannend wordt. Stoppen met lezen is dan eigenlijk geen optie. Ik heb De Betovering van de Toren met plezier gelezen en geef 4 sterren.
Een zeer vlot geschreven thriller. Goede woordkeuzes en mooi geformuleerde zinnen
(Wendy van der Made op Thrillerlezers.nl – 02/09/2022)
Hierdoor laat het verhaal zich gemakkelijk lezen. De cover laat een prachtig glas in lood raam zien van een vuurspuwende draak. Hierdoor was ik even in de war. Was dit wel echt een thriller? Het zou zo Young Adult of Fantasy boek kunnen zijn. Wat aanvankelijk begint als een sprookje mondt uit in een ware nachtmerrie voor Lena. De personage van Lena wordt goed beschreven. Haar gedachtegang en de manier waarop ze haar omgeving ziet is typerend voor mensen met autisme. De overgang van stabiliteit naar overprikkeling wordt goed verwoord. Evenals de problemen waar Lena tegenaan loopt in haar communicatie met anderen. Het verhaal zit goed in elkaar. Ik heb genoten van “de Betovering van de Toren”. Een spannend boek wat je in een adem uit kunt lezen. Zeker een aanrader. Het boek krijgt van mij 3.5 kraai.
Een vermakelijk verhaal met een duidelijk thema, waar aandacht aan is geschonken
(Antoinette op Boekensteeg.nl – 02/05/2022)
Autisme is een belangrijk aspect in dit verhaal. De auteur laat zien hoe Lena dit beleeft en in haar dagelijks leven heeft verweven. Zo heeft ze moeite met prikkels en ziet ze bepaalde aspecten scherper. Dit geeft het boek wel net dat beetje extra lading. In eerste instantie lijkt het boek voorspelbaar als Lena gevoelens voor de buurman ontwikkelt. Het huis fascineert haar, maar juist daar zit wel de trigger voor het verhaal. De betovering van de toren is een boek dat zich langzaam opbouwt om daarna in een snelle vaart naar het eind lijkt te neigen. Toch kent het einde weer wat meer rust waardoor het geheel en redelijke balans kent. Bouwhuis-Ooyevaar heeft wederom een vlotte schrijfstijl en brengt redelijk wat spanning in het verhaal. Totaal anders dan Euphorbia, dat ik kort hiervoor las. De cover lijkt misschien vermoeden dat het ook fantasy-elementen kent, maar dat is zeker niet het geval.
Auteur weet de spanning in De betovering van de toren heel goed op te bouwen.
(Sandra op Boekiewoogie.nl – 25/01/2022)
Van heel gemoedelijk, bijna lieflijk, naar zeer grimmig en onheilspellend met een verrassende ontknoping. Je kunt het boek gewoon niet wegleggen! De schrijfster heeft een bijzonder vlotte en boeiende schrijfstijl en weet daarbij een zeer gedetailleerd en realistisch beeld te schetsen. Het boek leest daardoor heel prettig en zorgt ervoor dat je door het verhaal heenvliegt en eerder dan je zou willen op de laatste pagina bent beland.
Rating:
Ik zeg: lezen dit boek!
(Shanna NIcol op Facebook) – 29/10/2021
Lena is een jongedame met Aspergers. Zij zit dus in het autisme spectrum. Hierdoor ziet, en ervaart zij de wereld net iets anders. Haar opa vertaalt dat mooi door te zeggen dat zij op een net iets andere frequentie communiceert dan de gemiddelde mens. Lena en haar opa wonen samen op een boerderij, en zijn samen zo tevreden met hun leven. Net als Lena vakantie heeft van haar werk, trekken de nieuwe bewoners in op het landhuis dat grenst aan hun erf. Als Lena besluit om verse eieren bij de nieuwe bewoners aan te bieden, ziet ze iets wat ze niet had verwacht. Toch tegen beter weten in, sluipt ze ’s nachts terug naar het landhuis om een duik te nemen in het zwembad. Als ze tijdens 1 van deze zwempartijen de eigenaar ontmoet, en ze ingaat op zijn uitnodiging om overdag langs te komen, verandert haar leven zoals ze het niet had verwacht. Het boek leest zeer prettig weg. De manier waarop je in Lena haar hoofd zit en alles beleefd hoe zij het ervaart, geeft goed weer hoe het is om met autisme in de wereld te functioneren. Zelf heeft mijn man, en 2 van onze kinderen autisme (manlief aspergers, oudste ook, en middelste zit nu in proces voor diagnose), en herken veel van Lena in hoe hun zich ook gedragen en uitten. Hoewel de hoofdpersoon autisme heeft, staat dit het verhaal niet in de weg en heeft het geen overtoon.
Rating:
Een boek over autisme en over sterker zijn dan je denkt
(Liesbeth Jochemsen op Liesbethjochemsen.nl) – 12/9/2021
De eerste helft van het boek leest als een rustig opbouwend liefdesverhaal. Je verwacht dat er in het landhuis een knappe vrijgezel woont en dat Lena uiteindelijk nog lang en gelukkig zal leven met deze persoon. Ook leer je hierin de sociaal onhandige Lena kennen en hoe zij telkens worstelt met de ongeschreven sociale omgangsvormen. Dit laatste is goed in beeld gebracht, ik leefde helemaal mee met Lena. Doordat ik zelf ook autisme heb, herkende ik veel van mezelf in haar. Alleen ik heb niet het lef om ongevraagd in iemands zwembad te duiken. Vanaf de tweede helft wordt het boek meer een thriller. Het sprookje waarover Lena fantaseert wordt een nachtmerrie. Ze wordt afgesneden van alles wat haar vertrouwd is. Om te overleven moet ze sterker zijn dan ze ooit had gedacht te kunnen zijn.
Anders dan de cover en de titel doen vermoeden, is dit boek geen sprookje. Het is eerder een thriller. Toch vind ik titel en cover wel bij het boek passen. Lena is gefascineerd door de toren en het raam met de draak. Door hierover te fantaseren en allerlei avonturen te verzinnen, kan ze ontsnappen aan de voor haar gecompliceerde buitenwereld. Het is bijna ironisch dat juist deze toren haar dwingt om uit haar veilige comfortzone te komen.
Ik vond het boek prettig lezen en vooral vanaf de tweede helft wilde ik heel graag weten hoe het verder gaat met Lena. Toch vond ik de eerste helft ook interessant om te lezen. Hoe worstelt zij zich iedere dag door het leven? Haar strijd om aan de sociale regels van de maatschappij te voldoen en om zich in de voor haar gecompliceerde buitenwereld staande te houden, worden goed weergegeven. Ik herkende veel situaties van haar.
Het boek heeft een afgerond verhaal. Toch ben ik wel nieuwsgierig hoe het verder zal gaan.
Compliment aan de schrijfster
(Anne Fenna op Facebook) – 28/7/2021
Ik ben niet zo’n vlotte lezer, maar dit boek las meteen heerlijk weg! Nu zag ik laatst een discussie over wat: ‘leest lekker weg’ betekent en het blijkt bij mensen heel verschillende reacties op te roepen. Voor mij betekent het dat ik geen (storende) taalfouten tegenkom, dat de zinnen vlot lezen. En dat ik geen stukjes ervaar ‘waar ik maar even doorheen moet’ omdat elke zin gewoon interessant is. Ik vond het heerlijk om vanaf het begin in Lena’s hoofd te zitten. Ik heb ooit opgeduikeld dat dat een ‘gedachtenroman’ zou heten en besloot meteen dat dat mijn lievelings-genre is! Voor mij valt het boek uiteen in 2 delen. Ik vond het eerste het fijnst om te lezen. Het tweede deel is het ‘thriller’ gedeelte, dat sprak me minder aan. Wellicht ook doordat ik dan té goed in Lena’s hoofd alles mee beleefde en ik niet zat te wachten op zoveel stress. Ik lees weinig ‘misdaad’ meer. Op zich dan weer een compliment aan de schrijfster dat ik de stress zo goed voelde. Ik vind het een heel goed boek!
Steeds lastiger om weg te leggen
(DStraathof op Bol.com) – 11/7/2021
De betovering van de toren klinkt als een romantisch prinsessen verhaal en dat doet Lena je ook een beetje geloven. Ook de kennismaking met de nieuwe bewoner van het landhuis, de “prins” laat haar niet onberoerd… Maar langzamerhand leert ze zijn ware aard kennen en verloopt het verhaal minder prinsessenachtig…. De beschrijving van Lena en haar Asperger komt vooral in het eerste stuk van het boek naar voren. De fascinatie voor kleuren en de afkeer van aanrakingen zijn herkenbaar. Ik vond het een heel bijzonder boek om te lezen en naar mate het verhaal vorderde, ook steeds lastiger om weg te leggen…
Zoals ik al zei, dacht ik eerst in een soort romantische film terecht te zijn gekomen, maar later bleek het een nogal heftig verloop te hebben, wat ik niet verwacht had, maar wat het boek voor mij wel interessanter maakte. Heel leuk om een YA boek te lezen en Patricia Bouwhuis-Ooyevaar, ik ben benieuwd naar volgende boeken van jouw hand!
Ineens verandert het romannetje in een ander soort boek!
(Wat ik nou vind?) – 28/6/2021
Ik dacht:’ Nou dit is wel een cliché verhaal hoor, en uiteindelijk worden ze dan verliefd…’ En inderdaad lijkt onze Lena behoorlijk onder de indruk van Erik, en ook hij wil Lena hebben, maar niet zoals je denkt! Ineens verandert het romannetje in een ander soort boek! Die verrassing had ik niet direct aan zien komen. Wat betreft het ‘autisme-stukje’ in het boek, daar herkende ik mijn zoon op veel vlakken niet in. Lena’s gedachtengangen kun je als lezer natuurlijk volgen, en daaruit blijkt dat ze best wat inlevingsvermogen heeft en verbanden legt. Nu snap ik dat ieder persoon met autisme anders is hoor, maar goed, herkenning is ook fijn. Dan de schrijfstijl; die is prettig, niet te ingewikkeld en leest fijn weg. Soms had ik wel het gevoel dat dit boek voor de wat jongere lezer (15-20) is geschreven, maar dat is zoals gezegd míjn gevoel. Ik vond het echt een leuk, verrassend boek en heb het met veel plezier gelezen! 4 duimpjes! 👍👍👍👍
De betovering van de toren, een boek dat me bij zal blijven over het leven “met” Asperger
(Sandra van Dullemen-Fortuin op Facebook) – 15/6/2021
Het lezen gaat makkelijk, bijzonder raak! Voor mij persoonlijk soms wat lange hoofdstukken, maar lettertype en zinsopbouw maakten dat goed. Verrassend leuk om op deze manier een inkijkje te krijgen in het leven met Asperger. In mijn werk binnen de GGZ ook raakvlakken en herkenning, prikkeling, dingen weer eens anders te benaderen en zien! Ook leuk en een aanrader de boekentrailer te kijken via YouTube (ik heb dat gedaan na het lezen).
Een pageturner noemen ze dat!
(Noortje Kuhlman op Facebook) – 1/5/2021
Wat begint als een best wel rake uiteenzetting van het leven van iemand met Asperger komt ineens in een stroomversnelling. Wat een prachtige schrijfstijl, je zit aan je stoel gekluisterd en je wilt alleen maar doorlezen. Ik houd heel veel van de beschrijvende manier waarop Patricia Bouwhuis-Ooyevaar je meeneemt en je echt letterlijk alles voor je ogen ziet gebeuren. Het verhaal zit goed in elkaar, nergens te ongeloofwaardig. Iedereen na mij: ik weet zeker dat je gaat genieten van dit boek.
Dit verhaal klinkt als een romantisch sprookje, maar deze roman hoort toch in het genre thriller thuis. Dat de hoofdpersoon autisme heeft, speelt voor het meeste slechts een bijrol, maar maakt soms dat je als lezer net iets vlotter bepaalde scenario’s kan doorgronden dan de hoofdpersoon, hoewel haar scherpte haar juist ook tot een interessant karakter maakt. Een meeslepend verhaal voor (jong)volwassenen dat uitnodigt om het in één keer uit te lezen.
(Balans Magazine 02, april 2021)
De betovering van de toren’ verrast!
(Eline Schouten op Boekenbestellen.nl) – 27/3/2021
Ik had dit boek in een mum van tijd uit! Vanaf het eerste hoofdstuk word je direct in het verhaal gezogen door de verschillende vragen en onduidelijkheden die Lena tegenkomt. Vanaf ongeveer de helft van het boek beginnen er puzzelstukjes op zijn plek te vallen en wil je alleen maar verder lezen om te weten te komen hoe het afloopt! Ik vond de gedachtes en gevoelens van Lena erg mooi beschreven. Op deze manier krijg je een kijkje in het hoofd van iemand met autisme, maar dit speelt niet de hoofdrol in het verhaal. Heel subtiel dus, maar het maakt de beschrijving van de hoofdpersoon compleet en net even anders dan anders. De personages worden voldoende uitgediept, het taalgebruik vind ik persoonlijk prachtig, het leest lekker vlot en de afloop had ik niet zien aankomen! Dit boek is een aanrader voor iedere lezer!
Er verschijnen regelmatig thrillers waarvan je in eerste instantie niet verwacht dat dit een vrouwenthriller is
Zo ook het boek De betovering van de toren van Patricia Bouwhuis.. Maar er was na het lezen van de samenvatting toch enige twijfel en daarom las Nynke deze thriller om te beoordelen. Haar mening lees je hieronder.
De betovering van de toren is het derde boek van Patricia Bouwhuis. Ze schrijft boeken die gerelateerd zijn aan het thema autisme. Dat is met De betovering van de toren niet anders. Patricia Bouwhuis heeft zelf een zoon met een vorm van autisme en vraagt met behulp van haar boeken aandacht voor dit onderwerp. Hoofdpersoon Lena heeft een vorm van autisme en dit gegeven is heel subtiel verwerkt in dit boek. Eigenlijk is ze daarin niet afwijkend dan veel wat wereldvreemde vrouwelijke karakters in veel thrillers. Toch is Lena anders dan hoofdpersonen die je veel ziet in thrillers. Zij heeft geen onverschrokkenheid in zich. Begin-twintiger Lena verstopt zich het liefst op de boerderij waar ze met haar opa woont. Daar voelt ze zich veilig en hoeft ze niet onder de mensen te komen. Daar droomt ze weg terwijl ze op de schommel zit en kijkt naar de toren van het landhuis dat aan het erf van de boerderij grenst.
Tot ongeveer de helft van het boek kabbelt het verhaal wat voort. Lena heeft vakantie van haar werk bij het tuincentrum en slijt haar dagen in de tuin. Het aangrenzende landhuis heeft nieuwe bewoners gekregen en de eigenaar heeft haar uitgenodigd. Dit is volledig buiten de comfortzone van Lena, maar toch gaat ze op de uitnodiging in. Ondertussen krijgt haar opa onverwachte bezoekjes en telefoontjes die hem erg kwaad maken. Lena weet niet waarom. In de tweede helft van De betovering van de toren komt er meer vaart in het verhaal en neemt de spanning toe. Die buurman blijkt niet zo aardig te zijn. Bovendien heeft hij een dubbele agenda. Lena komt in gevaar en heeft niemand meer om zich achter te verschuilen. Ze moet het heft in eigen hand nemen.
De auteur heeft veel aandacht besteed aan het karakter van Lena. Voor een meisje van begin twintig komt ze hier en daar wel erg naïef en jong over, maar dat heeft misschien ook te maken met haar autisme. Dit boek past zeker in de categorie Young Adult. Voor een thriller duurt het wel lang voordat de spanning er echt in komt. De betovering van de toren is leuk om gelezen te hebben en krijgt dan toch het voordeel van de twijfel: een vrouwenthriller voor wie eens wat anders wil dan een klassieke misdaad.VrouwenThriller: JA
(Nynke, VrouwenThrillers.nl) – 17/3/2021
Waardering: 3***
Spannende young adult thriller
(Yvo Rivière, NVA, Autisme Magazine 1, voorjaar 2021)– 1/3/2021
Het boek is een young adult thriller. Deze term vond ik de lading zo mooi dekken dat ik deze hier ook gebruik. Naar mijn idee is het boek erg prettig geschreven, het leest daardoor heel lekker weg.
Het mooie van het boek is dat het voor een – naar mijn idee – enorm grote doelgroep een leuk boek is; bij jongeren, volwassenen en zelfs bij opa’s en oma’s misstaat het boek niet in de boekenkast!
Last but not least zit er een duidelijke link met autisme verwerkt in het boek door de hoofdpersoon Lena. Lena heeft asperger, een vorm van autisme. Ze is 22 en werkt bij een tuincentrum naast haar school. De belevingen van Lena worden vrij gedetailleerd beschreven. Hierdoor is er voor onze achterban een extra herkenbaarheid waardoor het boek extra aanspreekt. Ook zijn Lena’s ervaringen en persoonskenmerken neutraal beschreven en ben ik volgens mij het woord autisme niet bewust tegengekomen na de opdrachtpagina. Daarin is de opdracht gericht aan alle vrouwen die met het autismespectrum te maken hebben. Lena laat je meekijken in haar worsteling in moeilijke situaties en geeft op die manier kleine hints, maar een goed verstaander zal dat zeker niet ontgaan. Kortom, een erg leuk en leesbaar boek, een aanrader!
De betovering van de toren. Een sprookje of een nachtmerrie?
(Inge Verstraete, auteur en consulent passend onderwijs swv vo Zuid-Kennemerland op Boekenbestellen.nl) – 29/12/2020
Als je dit boek hebt uitgelezen en dichtklapt, kom je tot het besef dat je door de titel ‘De betovering van de toren’, de prachtige illustratie van een vuurspuwende draak en de eerste hoofdstukken volledig op het verkeerde been bent gezet. De betovering van de toren blijkt verre van een sprookje. De wat teruggetrokken, sociaal onhandige, maar intelligente en observerende Lena, woont samen met haar opa op een boerderij. Soms fantaseert ze over het onbewoonde landhuis met de toren verderop. Op het moment dat Lena de nieuwe eigenaar van het landhuis ontmoet, krijgt het tot dan toe zo lieflijke verhaal over het leven van een grootvader en zijn inwonende kleindochter een akelige en bloedstollende wending. Patricia Bouwhuis-Ooyevaar heeft een boek geschreven dat compleet verrast, een boek dat je niet kunt én niet wilt wegleggen. Een échte aanrader.