Mijn naam is Patricia Bouwhuis-Ooyevaar, ik ben 56 jaar. Ik ben geboren in Oudkarspel en woon met mijn man en twee volwassen zoons nog steeds onder de rook van Alkmaar. In het dagelijks leven werk ik als freelancer voor een grafisch bedrijf. Naast het schrijven teken ik graag, wroet ik naar hartenlust met mijn vingers in de aarde en hou ik het huishouden ‘running’.
Stork is Engels voor ooievaar, wat vervolgens weer verwijst naar mijn meisjesnaam.
Uit de doeken over de boeken
Boeken zijn een vast onderdeel van mijn leven geworden. Mijn loopbaan is ooit begonnen op de redactie van een uitgeverij. In 2010 en 2013 ben ik als auteur/illustrator aan een uitgeverij verbonden geweest. Het grafische bedrijf, waar ik al vijfentwintig jaar voor werk, verricht werkzaamheden voor bekende en minder bekende auteurs en uitgevers. Hierbij komen alle fases aan bod die een boek doormaakt, van manuscript tot eindproduct.
Toen De Betovering van de Toren geschreven was, hoefde ik daarom niet lang na te denken over de vraag: ga ik wachten tot een uitgever er iets van vindt, of ga ik het zelf doen? Het werd voor mij een sport om het boek zo professioneel mogelijk vorm te geven, zowel inhoudelijk als aan de buitenkant. Het internet staat vol met nuttige informatie over uitgeven in eigen beheer en ik leerde ontzettend veel.
Mijn eerste boek heeft nogal wat in gang gezet. De naam Stork House ontstond; er kwam een e-book en de tweede thriller, Euphorbia, verscheen. Daarnaast begon ik mee te doen aan schrijfwedstrijden. Vanwege de verplichte thema’s, die hierbij vaak worden opgegeven, ging ik andere genres uitproberen.
Een van de gevolgen hiervan is Op Afstand Verbonden, dat in 2022 uitkwam. Dit korte werkje is bijzonder. Niet alleen omdat het verhaal mij aan het hart ligt, maar ook omdat het het eerste boek is dat ik in oplage heb laten drukken.
Inmiddels ben ik bezig met een derde thriller en werk ik tegelijkertijd aan een fantasy-verhaal. Hierbij komt ook het tekenen weer aan bod. Zo nu en dan teken ik een personage uit dit verhaal en vertel ik er meer over in een speciale blog.
Al mijn verhalen zijn doorweven met humor. Zelfs Op Afstand Verbonden, dat toch een zwaar thema heeft, vormt daarop geen uitzondering. En terecht, want humor geeft een luchtige ondertoon aan een serieus onderwerp.
Toch zou ik mijn boeken beslist niet komisch willen noemen. Ze kennen allemaal een flinke dosis mysterie, (psychologische) spanning en een beklemmende sfeer.
Eerder werk
Naast boeken loopt autisme als een rode draad door mijn leven.
In het verleden ben ik vooral met illustreren bezig geweest, al stond dat niet helemaal los van een stukje schrijfwerk. In 2010 en 2013 verschenen de stripboeken Asperger in beeld (i.s.m. auteur Inge Verstraete) en Planeet Asperger (Uitgeverij Pica, Huizen). In beide boeken worden op een luchtige, humoristische manier verschillende aspecten van autisme belicht.
Asperger in beeld werd uitgebracht als voorlichtingspakket voor scholen in het voortgezet onderwijs. Het is nog steeds een veelgevraagd boek.
Met de korte stripverhalen ‘Buiten de lijntjes’ en ‘Schildpad Blauw’ ben ik blijven tekenen over autisme. Zowel in de stripboeken als in de korte verhalen houd ik de lezer een spiegel voor en hoop ik iets over autisme duidelijk te maken. Maar niet minder belangrijk: de lezer wordt ook over zijn eigen gedrag aan het denken gezet. Je kunt deze stripverhalen vinden op de gelijknamige pagina’s op Facebook.
Digiprevent
In 2019 mocht ik het overgrote deel van de illustraties verzorgen voor Digiprevent, het digitale voorlichtingspakket voor basisscholen over de gevaren van roken, drank en drugs. Ook deze tekeningen zijn weer vol humor.